topbella

Monday, March 5, 2012

කාල රාක්ෂ...


ළබැඳි උණුසුම
ඈත දිවයන
අවසනක් නොවන 
අවසන අතලඟ
තවත් එක්විසි 
දිනක් වග දැන
සිතේ පතුලට
යගුලි ඔබමින්
එබර නෙතු අග
සිසිල කරමින් 
තටු ලැබ ඉගිලෙන 
වියරු කාල රකු...


 

Saturday, March 3, 2012

තාරා vs ගැරඬියා...

ඔන්න තාරාත් අළුත් domain name එකක් ගත්තා... ගත්තා කිව්වට මේකත් මේ නිකන් දෙන එකක්.. ඒත් මේක ටිකක් ලස්සනයි වගේ කලින් තිබ්බ එකට වඩා... thaaraa.tk තමයි තාරා බලන්න එන්න පුළුවන් අළුත්ම පාර.



 හරි... දැන් ගැරඬි කතාව...

මම මේ ලඟදි පත්තරේක දැක්කා ආච්චිඅම්මා කෙනෙක් ළමයෙක්ව පොඩි කාලෙ සමනල්ලුන්ට බය කරවලා ඒ ළමයා ලොකු වෙලත් සමනල්ලුන්ට බයෙන් හිටපු කතාවක්. මේකත් ටිකක් ඒ වගේ තමයි සමනලයෙක් නම් නෙමෙයි... ගැරඬියෙක්... මාව නම් කවුරුත් බය කරලා නෙමෙයි මන් හිතන්නෙ.

 තාරා ඒලෙවල් පලවෙනි පාර කලාට පස්සෙ මැරුනත් ආයෙ නම් ඒලෙවල් කරන්නෙ නෑ කියලා ගෙදර හිටපු කාලයක් තිබුනනෙ. අන්න ඒ කාලෙ ගෙදර ඉඳලා අප්පිරියා වෙන්න කලින් ජොබ් එකකට යන්න ඕනෙ කියලා ගියා. ඒක සුදු යකඩ අත්වැටවල් ගහන පොඩි තැනක්... පොඩි ඔෆිස් එකකුයි workshop එකකුයි තිබුනා... මට තිබුනෙ graphics වලින් අත්වැටක් ඇඳලා quotation හදල දෙන්නයි.. මේ පොඩි ඔෆිස් එකේ හිටියෙ මමයි බොසායි විතරයි. මට වැඩි වැඩත් නැති එකේ දවසක් ඔෆිස් එකට වෙලා ඔහේ ඉන්නකොට මගේ පුටුව ලඟම තියෙන ග්ලාස් පාටිෂන් එක දිගේ මෙන්න එනව ගැරඬියෙක්...

මට පෙනුනෙ හරියට මූ කකුල් දෙක ලඟින් යනවා වගේ... ඊටපස්සෙ ඉන්නෙ ඔෆිස් එකේ කියල අමතක වෙලා කකුල් දෙකත් පුටුව උඩට අරන් ගිරිය යටින් මොරදෙන්න පටන් ගත්තා... ගැරඬියෙක් වගේ සතෙක් දකිනකොට හිතල නෙමෙයි... ප්‍රතීක ක්‍රියාවක් වගේ තමයි කෑගැහෙන්නෙ... ටික වෙලාවකට පස්සෙ තමයි ඉන්න තැන මතක් වෙන්නෙ..

 ඒක නෙමෙයි හොඳම කොටස... බොසාත් ඔෆිස් එක ඇතුලෙ හිටියනෙ. මම යටිගිරියෙන් කෑගහපු පාර ඒ මනුස්සයා හොඳටම බයවෙලා තප්පර 2 කින් විතර මන් හිටපු තැනට ආවා... සාමාන්‍යයෙන් නම් බොසාගෙ ටේබල් එක තියෙන විදිහ නිසා ඒකෙන් එලියට එන්න එයාට විනාඩි 5ක් විතර යනවා... ඒ ටේබල් එක අඩ කවයක් වගේ. බිත්තියයි ටේබල් එකයි අතර පුංචි පරතරයක් තියෙන්නෙ. බොසාගෙ තඩි බඩත් උස්සන් ඔතනින් රිංගලා එන්නෙ හරි අමාරුවෙන්. සේරම කලබල ඉවර උනාට පස්සෙ මම slow motion flashback එකක් කරලා බැලුවාම මට මතක් උනේ...

බොසා එයාගෙ පුටුව උඩට නැඟලා මේසෙට උඩින් පැනලා තමයි මම ඉන්න තැනට තත්පර 2 කින් විතර ආවෙ. පව් අප්පා...

දුවගෙන ආවට පස්සෙ කෑගැහුවෙ ගැරඬියෙක් දැකලා කියලා දැනගත්තාම නම් ඒ මනුස්සයට මගෙ බෙල්ල මිරිකන්න හිතෙන්න ඇති... ඒ උනාට මොකුත් කිව්වෙ නෑ... හොඳ මනුස්සයා....

දැන් ඉතින් දුවගෙන ආවට මදිනේ... ගැරඬිය එලවන්නත් එපැයි. ඒ ගැරඬියට පිස්සු හැදිලා... ඒ ගිනි මද්දහනේ ඌ වීදුරුවෙන් උගේම ඡායාව දැකලා නටනවා.. එතනින් යන්නෙත් නෑ... මගේ කෑගැහිල්ල නවතින්නෙත් නෑ... පුටුවෙන් බහින්නෙත් නෑ.. ඇයි මට පේන්නෙ ඌ මගේ කකුල් දෙක ලඟ ඉන්නව වගේ... පස්සෙ workshop එකේ වැඩ කරපු කට්ටිය භූමිතෙල් පාරක් ගහලා ඌව එලවලා දැම්මා... ඒතකොට තමයි ඇඟට ලේ ටිකක් ඉනුවේ...

ටික කාලයක් යනකන් ඔෆිස් එකේ ඔලුව උස්සගෙන ඉන්න බැරි තත්වයක් තමයි තිබුනේ. ඇයි දෙයියනේ සුළුපටු ලැජ්ජාවක්ද...

ඒක "තාරා vs ගැරඬියා" චිත්‍රපටියේ එක ජවනිකාවක් විතරයි... තව සෑහෙන අවස්ථා වලදි තාරා ඇන්ඩ් ගැරඬියා මුහුණට මුහුණ මුනගැහිලා තියෙනවා, ගෙදරදි, බෝඩිමේදි, පාරෙ තොටේදි, දවසක් කැම්පස් එකේදිත් මුණගැහුනා... ඒ ගොඩක් අවථා වලදි තාරා සහ ගැරඬියා දෙන්නට දෙන්නා බයවෙලා දුවනවා.... පස්සෙ හොයා බැළුවාම පේනවා ඒ දුවපු ගැරඬි බොහෝ දුරට අධි සංඛ්‍යාත ශබ්දය දරාගන්න බැරිවෙලා බීරි වෙලා කියලා...

 

තාරා ගේ වගතුග..

My photo
තරු ගොඩක් මැද දිදුලන්න වෙර දරන පුන්චි තාරකාවක්...