සිහිනය...

වැලි අහුරු මදි වෙයිද මාලිගා අමුනන්න
ක්ෂිතිජයත් මදිවෙයිද ඉගිල ගොස් තනිවෙන්න
බිඳෙන රළ මදි වෙයිද සිනා හඬ පරයන්න
සිහිනයක් මදිවෙයිද සැබෑවනු දැකගන්න

කිරියෙන් පැණියෙන් ඉතිරෙන නව වසරක් වේවා......

නෙත් පුරා සතුට පිරි
මුව පුරා සිනා පිරි
හද පුරා සෙනේ පිරි
සතුට සාමය සපිරි
සියළු පැතුමන් එලෙසින්ම ඉටුවන
සුභම සුභ අළුත් අවුරුද්දක් වේවා...

(ප.ලි. කවියේ නිර්මාපකයා මම නොවෙමි...)

හිඟමන...

පස්සෙන් වැටේවි...
අයදීවි
ඉල්ලාවි හඬා වැටේවි...
අහරක් ලැබුනු විගස
කිසිත් අමතක වේවි...
ගිල දමාවි
සැනසේවි...
නැවතත් හිනැහේවි
සතුටු වේවි

යලි කුසගින්න දැනුනු විගස
අහරක් නොලැබෙන බව දැනුනු විගස
නැවතත් හඬාවි
පසුපසම වැටේවි
අයැදීවි...

මියෙන තුරාවටම
ඔබ පසුපසින් අයැදීවි

ඔබ...

ගෙනගොස් පෝෂණය කරාවි..
නැතහොත්
වෙන මඟක ගමන් කරාවි
ඔබ එනතුරු බලා හිඳීවි
සදාකල්ම
අහරක් නොලැබුනු දිනෙක
මලවුන් අතර තනි වේවි...

ඔබට පව් නැත..
එක් දිනක් අහරක් දුන්නත්
ජීවිතයම පෝෂණය කරන්නට..
ඔබ බැඳී නැති බව දනිමි..........

ඉන්දියාවට ඉහලින් නැගී සිටින දකුණු කොරියානු ටෙලිනාට්‍ය...

අද කියන්න යන්නෙ සමහර කොල්ලන්ට වහ කදුරු මෙන් වන ද, කෙල්ලන්ට sooooooo sweeeeeeet වන ද, මාත් ආසාවෙන්ම බලපු ටෙලිනාට්‍ය ටිකක් ගැන.

පහුගිය කාලෙ කට්ටිය ප්‍රවීණා, මහගෙදර, චිත්ති වගේ ඒවට පලු යන්න බැන බැන හිටියනෙ, ඔන්න දැන් බනින්න අලුත් මාතෘකාවක් ඇවිත්.... ඒක තමයි මේ korean dramas... පහල තියෙන ලින්ක් වලින් ගන්න පුළුවන්...

full house
Boys before flowers
Playful kiss
Mary stayed out all night
princess hours
love to kill

මේ තියෙන්නෙ පහුගිය දවස් වල අපි බලපු නාට්‍ය කීපයක්. ඔන්න ඉතින් බනිනව නම් ඉස්සෙල්ලාම බනින්න වෙන්නෙ ITN එකට තමයි. මොකද ඒකෙන් නෙ ඉස්සෙල්ලාම full house පෙන්නලා කට්ටිය දිරිමත් කෙරෙව්වේ...


ඉන්දියානු නාට්‍ය කලාව කොරියාවෙන් ආක්‍රමණය කලා වගේම මං නම් හිතන්නෙ ෂාරුක් ඛාන්, රිතික් රෝෂන් ලා අල්ලගෙන හිටපු කෙල්ලොන්ගෙ හිත් දැන් Kim Hyun Joong , Lee Min Ho වගේ කට්ටිය අලගෙන...

මෙන්න බලන්න,

Shah Rukh Khan Vs Kim Hyun Joong
Hrithik Roshan Vs Lee Min Ho
Praveenaa Vs Koo Hye Sun
Kim Joon
Kim Bum
Kim Jae Wook

ඇල්මෙන් අකුරු උගනිව්... (new version)...

මේ කවිය අහල තියෙනවනේ.....

අල්ලට සිඟා වත් රස නැති කැවිලි කකා
වල් කොල බිම අතුට නිදි නොලැබ දුක් තකා
කල්ගිය රෙදි වැරළි ඇඳ දැළි කුනෙන් වකා
ඇල්මෙන් අකුරු උගනිව් ඉදිරි වැඩ තකා

මේ තියෙන්නෙ new version එක.....

රුපියල් හතලිහට කැන්ටිමෙ පණුවො කකා
බෝඩිං ඇන්ටිලගෙ රැස්පොට් ගැන නොතකා
පාඩම් නොදත් නිරුවත ජෙන්ටකින් වසා
ඇල්මෙන් අකුරු උගනිව් C එකක් තකා...

නාය යන කඳු ගැටයක් උඩ සිට ලියමි...

ගියපාර මම ලියපු පෝස්ට් එක ඇත්තම වැස්සක් ගැන නොලිව්වට කට්ටිය ඇත්තම වැස්සක් ගැන ගොඩක් දේවල් ලියල තිබුනා. ඒ අයට ගොඩක් ස්තුතියි. ඒත් අද මම ලියන්නෙ ඇත්තම වැස්ස නිසා අපට වෙලා තියෙන දේවල් ගැන.

මාස එකහමාරක් ගෙදර ඉඳල ගිය සඳුදා ආපහු ආවට ආපු ගමන් දැක්කෙ බෝඩිම නාය ගිහිල්ලා.අප්පොච්චියේ... ආපු මෝඩකම කියලා හිතුනා. මගේ කාමරේ බිත්තියට තව අඩියක් විතර ඉතුරු වෙලා තියෙනවා. මාතෘකාවෙ කිව්වා වගේ දැන් ඒ කාමරේ ඉඳන් තමයි මේ පෝස්ට් එක ලියන්නෙ. හි හි... ඒත් රෑට කාමරේ නිඳාගන්නෙ නෑ. උදේ වෙනකොට පහල තියෙන පාරෙන් මාවයි රූමවයි අහුලගන්න වේවි කියලා. සද්දයක් ඇහුනු ගමන් දුවන්න බලාගෙන රෙඩි පිට තමයි ඉන්නෙ. දඩ බඩ ගාලා පස් වැටෙන ගල් පෙරලෙන සද්දයක් ආවොතින් ලැප් එක ඔලුවට අරන් දුවන්නයි තියෙන්නෙ. බේරගන්න කියලා වටින කියන දේකට තියෙන්නෙ ඒක විතරයිනෙ.

අද වෙනකොට වැස්ස නම් ටිකක් අඩු වෙලා. ඒත් අද උදෙත් ප්‍රවෘත්ති වලට කිව්ව අපිට චුට්ටක් එහා හරියක් (දෙකේ කණුවෙ) ගෙවල් ගිලා බහින්න පටන්ගෙනලු. ඊයෙ පෙරේදා අපිට එහා ගම ඒ කියන්නෙ බදුලුසිරිගම ගිලා බහිනව කියල මිනිස්සු අයින් කලා. අපි මැද්දට වෙලා ඉන්නව.

ඉගෙනගන්න එක කියන්නෙ ගොඩක් කැප කිරීම් කරල කරන්න ඕනෙ දෙයක් කියලා මම දන්නවා. ඒත් මේ තරම් කැපකිරීම්... මේ කොච්චර නාය ගියත් වැස්සත් අපිට පෙබරවාරි 21 විභාගෙ පටන් ගන්නවා. ඒකෙ වෙනසක් නෑ. ඉතින් නාය නෙමෙයි බිමට සමතලා උනත් අපි පාඩම් කරන්න ඕනෙ. හොඳම දේ තමයි අදට දවස් තුනක් වෙනවා. බෝඩිමට කරන්ට් එක නෑ. විදුලිබල මණ්ඩලයේ කාර්යක්ෂමතාවය වැඩි නිසා දවස් 5 කට විතර ආපහු එන එකක් නැතිවෙයි කියලා කට්ටිය කියනවා. 2011 වර්ෂයෙ වෙලත් අද පාඩම් කරන්නෙ පහන් එලියෙන්. මේ පෝස්ට් එක ලියන්නෙත් පහනක් පත්තු කරගෙන. හිනාවෙන්න එපා. ලැප් එක චාර්ජ් කරාගෙන ආවෙ දවල් කැන්ටිමට ගිහිල්ලා. කැම්පස් එකේ ලයින් එකට කරන්ට් තියෙනවා,. මේ දවස් වල බ්ලොග් පැත්තෙ ගැවසෙන්නත් බැරිඋනා ලැප් එකේ චාර්ජ් නැති නිසා..


මෝටර් ගහලා වතුර ගන්න ළමයින්ගේ බෝඩිම් වලට දැන් වතුරත් නෑ. උණු කරගන්න හීටර් ගහන්න බැරි නිසා අපිටත් බොන්න වතුර අඩුයි. ඇල් වතුර බිව්වොත් සෙන්ගමාලය...

බුදු අම්මේ වතුර ලයිට් නැති උනාට ඒ ඔක්කොටම හරියන්න සීතල තියෙනවා. මොඩම් එකට සිග්නල් අල්ලන්න ජනේලෙ ලඟ ඉඳලා මාවත් දැන් ගල් වෙන්න ලඟයි වගේ. (කට කට කට... දත් ටිකත් ගැහෙනවා). රෙදි හෝදන්න බෑ. වේලගන්න බෑ.....

ඔන්න ඔහොම දුක් විඳලා තමයි ළමයි ඉගෙනගන්නේ. හ්ම්ම්.. දැන් නම් දුක් වින්දා ඇති. ගෙදරින් අඬගහනවා ඔතන ඉඳලා මැරෙන්නෙ නැතුව එන්න කියලා. ඉතින් හෙට උදේ පාන්දරම ගෙදර යනවා. ගෙදර ගියෙ නැත්තෙ පාඩම් කරන්න බැරි නිසා. මම ගියාට බෝඩිමේ තව දෙන්නෙක් ඉතුරුයි. කොච්චර කිව්වත් උන් දෙන්නට යන්න බෑලු. අනේ මන්දා ඒත් දැන් මෙහෙ ඉන්නවට වඩා එක්සෑම් රිපීට් වෙන එක සැපයි වගේ. එහෙනම් ආයෙත් කොලඹ ඉඳන් ලියන ගමන් හම්බෙමු...

--තාරා--

ඇයිද මා නොදනිමි...

බොහෝ කල් සිට පතා ආවෙමි
නිල් අහස කල එළි දකින්නට
දකිනු රිසියෙන් අහස බැලු කල
අඳුරු වූයේ ඇයිද නොදනිමි
වසා ගෙන ඇත අඳුරු මේ කුළු
පතනයක වැසි පෙර නිමිති ගෙන
මොහොතකින් වැහි බිඳු වැටෙද්දී
එබිඳු අතරින් ඔබට නොපෙනිම
දියවු සිහිනෙක මතක කැටි කොට
ගලා යන ඇත බොඳවු කඳුලැල්....